Saga af litlum dreng.

Þegar ég var lítill drengur fluttu foreldrar mínir frá Akureyri til Njarðvíkur,því Faðir minn fékk starf við fag sitt smíðar í Búrfellsvirkjun,því ólst ég að mestu upp hér á Suðurnesjum og lærði snemma að bjarga mér,völlurinn var á næstaleiti og allir sem vettlingi gátu valdið fóru reglulega uppá völl í Viking og lærðu að borða hamborgara samlokur og steiktan kjúkling,við fórum í keilu og spiluðum pool,bara lifðum eins og kóngar.Því auðvitað var oft fjör við vorum oft teknir af löggunni og keyrðir heim,þá bara fórum við í gegnum gatið á girðingunni alveg um leið aftur,og endurtókum leikinn,síðan þegar Mamma og Pabbi skildu og ég var 11 ára þá byrjaði ég að fara uppá völl með íþróttatösku mína og við félagarnir fylltum hana af bjór og læddumst síðan niður heiðina og heim síðan geymdum við helming fyrir okkur og seldum hinn helminginn,þá vorum við komnir með fjármagn til næstu helgar,ekki nóg með það heldur þegar síðan var farið í eitthvert partyið hjá einhverjum vina okkar þá spiluðum við vinirnir poker við þá sem vildu og hlífðum engum vorum með kerfi og krúnkuðum liðið alveg að skinni,ég hef aldrei á æfi minni þurft að vera blankur ég kann að redda mér og ég geri það enn og mun alltaf gera sama hvað hver segir,það kallast sjálfbjargarhvöt og í lögmálinu lifa hæfustu dýrin og hin verða étin og það oft lifandi,svona er bara með allt líf á jörðinni okkar og við þurfum að lifa eftir þessu lögmáli.

Jæja ég átti samtal við mann frá mogganum og við náðum sátt svo ég mun passa mig eins og mér er frekast unnt og særa ekki að óþörfu,eigið góðan dag gott fólk munið einn er sá sem elskar ykkur skilirðislaust og það er drottinn vor Immanúel(Jesú Kristur)megi hann fylgja ykkur alla tíð.

Virðingafyllst:Úlfar B Aspar