Kaldur sviti.

Heil sęl nśna langar mig aš tjį mig smį um įstandiš ķ vķmuefnamįlum okkar ķslendinga.Žaš er nefninlega svo aš viš bönnum hitt og žetta og leyfum svo annaš eins og žessi Tóbakslög okkar sżna.

Ég eins og margir vita er alkóhólisti žó ég hafi nś mest lķtiš drukkiš heldur notaš ólögleg og lögleg lyf ķ formi annars en vökva,žį vil ég jś benda fólki į aš skoša nś lyfjaskįpinn sinn og hvaš hann inniheldur.Žaš skiptir engu hvort žau séu nś įvķsuš af lęknum ešur ei,heldur hvaš žau innihalda žaš er mįliš.

Lyfjafręšin sem og eiturlyfjamarkašurinn hafa sama lögmįl bśa til efni sem virka og virka ekki į mištaugakerfiš eša ekki į žaš,hver kannast ekki viš aukaverkanir żmar sem kalla svo į fleiri lyf viš aukaverkununni.

Ég get alveg frętt ykkur um hvaš sé minn versti nišurtśr ekki var žaš įfengiš né amfetamķniš eša kókiš ellurnar né neitt af žessu,žaš voru gešlyfin og žau lyf sem mér hefur veriš įvķsaš af lęknum ķ góšri trś um aš hjįlpa mér.(Hjįlpręšiš fann ég löngu seinna hjį guši)

Oft er svo aš meš nżjum lyfjum og aušvitaš nżśtskrifušum lęknum sem jś žurfa aš reyna eitthvaš sem žeir hafa lesiš um aš geti virkaš,žį er oft sjśkling gefiš eitthvaš lyf og sķšan žarf aš sjį virknina į viškomandi sjśkling,mér hefur oft veriš hreinlega bara gefiš röng lyf sem jś hafa gert mig enn meira sturlašan og fjęr markmišinu um aš mér sé hjįlpaš.

Ég vil nś meina aš sum af žessum jś löglegu lyfjum hafi nęstum drepiš mig bara,eša gert mig svo bilašan aš ég vill bara deyja og komast heim.(Og ég er ekki aš meina undir sęng ķ hśsi mķnu heim til skaparans).

Eins og ég sé žetta fyrir mér į įstandiš bara eftir aš versna og versna og ofbeldiš į eftir aš aukast og verša jafnvel grimmara eins og žaš sé nś ekki nógu slęmt fyrir,og viš fęrumst lengra frį markmišum okkar meš hverjum degi sem lķšur.

Til aš nį įrangri ķ žessum mįlum veršum viš sjįlf aš taka til ķ hverju jś okkur sjįlfum,žaš hreinsar enginn žinn skķt nema žś sjįlf(ur)enginn annar,viš getum ekki kennt neinum stofnunum eša fręšingum um įstand okkar ef viš sķšan gerum ekkert nema ętlast til aš ašrir geri fyrir okkur žaš sem viš getum ekki gert sjįlf.

Ég veit meš mig ef ég geri ekkert ķ mķnum mįlum žį bara verš ég endanlega gešveikur eša hreinlega dey,žetta er alfariš undir mér komiš og engum öšrum.

Ég žekki kaldann svita ég žekki taugaklįša ég žekki žaš vel aš vera timbrašur og hreinlega hįlfsturlašur vegna neyslu minnar hér um įrin og alltaf var ég aš leyta aš sjįlfinu mķnu og hvaš vęri nś hvaš eitt get ég sagt ykkur žaš sem fer inn leytast viš aš komast śt aftur og ef žś safnar og safnar inn veršur verra og verra aš koma žvķ śt aftur og mun bara taka lengri tķma.

Jęja ég gęti jś skrifaš endalaust um žessi mįl en ég nenni ekki meiru nśna veriš hress og kįt og žį verša hinir lķka hressir og kįtir og voša gaman aš lifa kvešja Ślli.


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband